Düzgün Yaşa Şiiri - Zeynep Güdek

Düzgün Yaşa
Ecel gelir bir gün ansızın
Ne yaşa acır ne başa
Baştan düzgün yaşa
Bir gün başın son kez konur yastığa
İki komşu gelip bir bir soyar seni
Gezen ölüm bir gün sanada gelir
Bir tahtanın üzerinde yıkanırsın unutma
Bağlanır kanadın kolun
Nutka kadir olmaz dilin
Mirasçılar bütün malı yiyecekler unutma
Kan dolacak gözlerinin içine
Söz geçiremezsin hocaya
Eliyle saracak yarım top bezin içine unutma
Unutma düzgün yaşa
Felek dinlemez nazını
Kabul etmez sohbetini niyazını
Bir topluluk kılar namazını
Gideceksin gelemeyeceksin gömecekler unutma
İndirecekler bedenini kara roprağa
Karanlık ıssız bir kuyu
Ruhsatlı ölüm korkusu
Sual ederler hemen
Uyardım seni meded bekleme benden
Unutma dünya malına kanma düzgün yaşa...