Aşk her zaman kalbinden çıkar
Sevmenin zamanı yoktur.
Hiç bir zaman
Hiç bir sevda da gözlerimi açamadım.
Tekini yokluğuna,
Kıstım.
Buğulu yaşadım aşkımı.
Canım hep yanıyordu,
Küsmüştüm insanlara.
Sadece yazdım.
Bazen bir filmden etkilendim,
Bazen bir şiirden,
Bazense hoş.
Gerisi teferruattır dedim.
Aslında hiç dememişim bunları.
Bir anlık bilinç kaybı,
Düzgün bozukluğum.
Bir rüya yaşadıklarım.
Sadece oturduğum
Yerlerde izlemişim geleni geçeni.
Arada bir selam almışım.
Selam vermişim.
Gecelerim
Benimmiş mesela.
Yıldızlara bakar
Aya aşık olurmuşum.
Kimse dikkatimi çekmemiş.
Önümde koskoca bir hayat
Kahvemi yudumlar
Penceremden sessizliği izlermişim.
Bazen ise bir kaç film.
Ara ara gözlerim dayanamazmış.
Zaten yalnızmışım
Kimse yokmuş yanımda.
Dudaklarım
Uslanırmış meğerse.
Seni tanımadan
Gitmek istemişim.
Kayıt Tarihi : 28.8.2013 22:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!