Düzgün Bak İyilik Bul Şiiri - Yusuf Bilge

Kötü deme! .. Kime kemlik yaraşır? ..!
Dile bekçi, dudakdaki incinir...
Sevinmek ne, yerinmek ne, sonuç ne? ..
Teğet geçsen, odakdaki incinir...

Senden taşan tüm varlığın özüdür,
Ruha miheng, Fahr-i Âlem gözüdür;
Her görüntü 'tek-bir' anlam cüz’üdür,
Ayrı dersen, kundakdaki incinir! ..

Yaş duvarın tez dökülür sıvası;
Kime sorsan, üste çıkmak dâvâsı;
Belâların dildedir bet yuvası,
'Off' çektikçe, yutakdaki incinir! ..

Adâletin terâziye ikilik;
Mülk fesadın arâziye ikilik;
Felsefende farâziye ikilik,
Dalı kırsan, budakdaki incinir! ..

Düşen kimdir? .. Düşüren kim? .. Kaldırsın! ..
Bu denklemin çözümünü buldursun! ..
Hasretini bir yuduma doldursun,
Esrimezsen, bardakdaki incinir! ..?

Ders aldıkça olumlarsın kemteri,
İnciye dönüşür kalbin gök teri;
Yerinde sayarsa bir gönül eri,
Baş del’lenir, ayakdaki incinir...

Düzgün baksan yeni baştan doğarsın!
Merhâmetin marazını savarsın!
Balçık fidesinde pirinç sayarsın,
Hor görürsen, batakdaki incinir! ..

Ocak kızdı, kelam geldi tavına;
Neyi, kime karşı, nasıl savuna? ..
Bilge sözü gerdi, saldı avına,
Boşa gitse, sadakdaki incinir...

Kötü deme! .. Kime kemlik yaraşır? ..!
Dile bekçi, dudakdaki incinir...

YUSUF BİLGE