Düzenli Su Verilen Bir Saksı

kentlerden ve onların kara deliklerinden ürkmüşüm
ve ışıltılı uzun caddelerinden
eskiyememiş bir gökyüzünün kahrı
göç eden kırlangıçlar ve kulağımdan içerime sızışın
kafamın içinde hareket eden bir pervane böceği

yüzümde birdenbire beliren
ellerimde birdenbire
bir matematiksel denklemin eşitsizliğinde
altyazılı bir filmin üstündeyim
yürümeyi anlatıyorum
yürümenin topuklarımı delik deşik edişini
serçelerin gözünde büyüyen fırtınada
merdiven boşluklarına düşürdüğüm
dünyanın karmaşıklığını fısıldıyorum
karmaşıklığın içindeki o sonsuz sessizliği
bir bakış gibi içimize işleyen sessizliği

hızla geçiyorum gürültüsünü sokağın
korna seslerini, içimi delen gökdelenleri hızla
hızla geçtiğim her yer irin
koltuklar, tomalar, seçim arabaları
bir çizik atıyorum gövdesine yaşamın
bir çizik bir çizik bir çizik daha
kelimeleri sivriltip sıraya diziyorum mısraları
kulelerinden asılanlar çıkıyor karşıma
masumiyetini kaybedenler
kasvetli bir şehrin içinde
ben hızla

ve senin ardına düşüyor güneş
gürültüsüz ve boyun eğmiş
önünde bir cengaveri andırıyorsun
elini içime daldırışın
derine daha derine
kendini derinliğime bırakıp derinliğinde sarsışın
yırtılışını izliyorum yüzlerimizin
adımın baş harfi gibi bir kıvranış
adının baş harfinde kanatlanan kuşların resmi
resim odada oda kafamda
bin parçaya bölünüp yeniden bütüne doğru
fırtınalı kübik bir hava
karanlık ve anlaşılmaz oluyorum
annemin bir saksı olduğu geliyor aklıma.

6 Ocak 2016

Sema Enci
Kayıt Tarihi : 29.12.2024 11:01:00