Düzenine Ağladım.... Şiiri - Mustafa Nihat

Bülbülün gülüne,
Ferhat'ın Şirin'ine,
Angut'un sadakatinden,
insanoğlunun geldigi yere,
baktım, şaştım ağladım....

Havasına/suyuna,
can veren toprağına,
kast eden insanına,
hem şaştım, hem ağladım...

Ağzı var dili yoka,
kürkü için kıyana,
moda diye sunana,
şaşıp, şaşıp ağladım.....

Çalan/çırpan zengine,
paye veren düzeni,
göksünü gere gere,
övüpte bitirmeyen,
kullarına ağladım...

Canından, cana can veren,
can için canın veren,
anasına/kızına,
'saçı uzun aklı kısa' deyipte
horbakan mahlukuna,
şaştım, şaştım ağladım...

Çoluk/çocuk çalışan,
el açıp yalvarmayan,
yine karnı doymayan,
namerde muhtaç yigide,
baktım, şaştım ağladım....

Ey....Yeri/gögü yaradan!

Açlıkla terbiye edip,
kula kulluk ettiren,
halk edip unuttuğun
DÜZENİNE AĞLADIM....

19/02/07......maltepe