Düzenin Kapağıyla Ağzımı Kapatamazsın

Sistem, susmamızı marifet sanıyor.
Oysa biz nezaketi çatışmaya tercih ediyoruz sadece.
Benim nezaketim molotof kıvamında.
Ağzımı açarsam elinde patlar.

Yalnızlıktan değil, yanlışlardan uzak durduk.
O yüzden az görünüyoruz.
Kalabalık aptallıktır çoğu zaman.
Çoksa, bana ait değildir.

Bu sistemin her cıvatası başka birinin köleliğine sıkılmış.
Bizde anahtar yok, biz komple söküyoruz.
Ben vidaları gevşetmem, söktüğüm yeri taşla unuturum.
Bir daha yerine oturmasın diye.

Makine değiliz biz.
Yaşayanları makine gibi işleyen bu düzenin karşısındayız.
Makine arızalanınca susturulur.
Biz arıza değiliz, aykırıyız.

Gece karanlık değil,
sistem aydınlatmayı kesmiş.
Ben geceye küfretmem,
karanlıkta kim ne saklıyor ona bakarım.

Güneşi göremiyoruz diye, sabah yalan söylemez.
Aydınlıksa,
iyiyse,
önce fişi kim çekti onu sor lan!