Olmayan düzenimiz tamamen bozuldu.
Perişanlığımı, anlayan hep eller oldu.
Mecalim kalmadı,hiç bekliyorum amaçsız.
Boşa geçiyor zaman,yaptıklarım anlamsız.
Dünyanın malı,mülkü,yaşamak için gerek.,
Sen yaşarken ölmüşsen,dert etmeye ne gerek.
Mal da,mülk de,para da araç olmalı bence,
Bunları amaç bilen,ne yapacak ölünce.
Bizden önce, gidenler,ne götürdü beraber.
Bir gün gelecektir,beklediğimiz haber.
Elimiz boş,azıksız,gideceğiz kefenle.
Burada kalacak her şey,gömülemez bizimle.
01.08.2004
Kayıt Tarihi : 19.1.2012 13:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!