Düşmanı dost bilip sözüne kandık
Türlü belalara çattık sonunda.
Kaybettik benliği, fosile döndük
Şerefi, onuru sattık sonunda.
Saygıda, sevgide değişti biçim
Milli kültür neymiş, onu bir geçin.
Çırılçıplak olduk çağdaşlık için,
Çıkılmaz çirkefe battık sonunda.
Soyguncu bol, sahip olmaz eline
Yasa eksik, engel koymaz yoluna,
Dayadık hortumu devlet malına
Olanı, biteni yuttuk sonunda.
Ben mi gerideyim zaman mı durdu?
Verilen tavizin gelmiyor ardı,
Atadan kalma bir itibar vardı,
Onun da içine ettik sonunda.
Yıllarca bekledik gamlı tasalı
Kaç kere dinledik aynı masalı.
Karanlıkta kalmış horoz misali
Vakitli, vakitsiz öttük sonunda.
12.06.2001
İbrahim Karaçay
Kayıt Tarihi : 12.2.2019 22:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!