Düzen Şiiri - Uğur Sarı

Etrafı çepeçevre sarıyor
Bülbül görünümlü akbabalar.

Ölüm kokuyor...
Ölüm koklanıyor...
Dirim bekliyor...
Dirim direniyor...

Ne kadar kolay söyleniyor...
Boş ver düzen böyle deniyor.

Zamanla beynimi kemiren,
Beynimi yiyip bitiren bir şüphe başlıyor.
Sabır ismini verdiği adamın ağzına hiç yakışmıyor.

Düzen bütün oklarını,
Düzene direnen adama çeviriyor.
Cennet zamanla,
Annelerin ayaklarının altından kayıp gidiyor.

Eğriler dümdüz bir kalemle,
Gözümüze nasılda dümdüz sokuluyor.
Doğrular cam bir fanusun ardında,
Ne kadar boynu bükük görünüyor.

Her şey sinsi ve planlı bir şekilde
Tersine çevriliyor...