Çocuktum,
Canım acıyordu...
Genç oldum,
Canım yanmaya başladı...
Orta yaşa geldim,
Canımdan can gidiyor hâlâ;
Düzenin zehri,
Paslı bir çivi gibi,
Kalbimden saplanmış,
Tüm vücuduma yayılıyor;
Bense, sözü çalınmış ozan gibi,
Şaşkınlığımla oturuyorum öylece…
Ne acımasız bir oyunun içine girmişiz,
Ve daha ne çok başındaymışız senaryonun.
Kayıt Tarihi : 29.10.2018 10:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Afacan Dilekçi](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/10/29/duzen-84.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!