Hendek kazıldı.
Yollar yapıldı...
Yer sarsıldı, süpürdü...
Düzen yine aynı düzen...
Ne sevgi kaldı,
Ne kardeşlik.
Yardım desen uzaklardan...
İnsan mı o da ne....
[Bilinmez.
Ufukta ise aydınlığı bekleyen;
Ben ve benim gibiler...
Hani nerde dersen...
Demek ki bizde de var bir hata....
Kayıt Tarihi : 12.8.2009 11:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!