Düzen Şiiri - Halil Pesen

Şu anda kafam değildir bana yar
Boşuna dolaştım ben yıllarca diyar diyar
Sermayem dert ve mihnet; karım ah u zar
Berlin’de yıkıldı ama,kafamda duruyor duvar.

Kınarken zavallı Serpil’ i
Ne rüşveti kaldıra bildim, ne de torpili
Her ne kadar seksen bire çıkartımsa da altmış yedi ili
İndiremedim gökteki zembili

Ömrümü ne çok kısa isterim ne de çok uzun
Mezarım tam kenarında olsun havuzun
Önemi yok soğuğun,karın,buzun
Hece hece yaşadım,serbest vezinle mutlu iken
Müptelası oldum aruzun

Muamma doluyum,çilem dolmadı
Hakimin imdadına kavuştu kadı
Lazer silahıyla incir ağacını budadı
Roketatarlara doldurdular hasadı
Hasat gitti bize kaldı yadı

Hamarat olsun istedim hanım
Bu konuda çok yandı canım
Bütün ev işlerini ben yapardım
Olsaydı imkanım.

Doktor hala bıçak parasında
Emir müdürün iki dudağı arasında
Zalim zulmünde,sarhoş narasında
Katırlar dolaşır,cins atlar hapistir harasında