Düzen. Şiiri - Abdulhamit Erkaner

Düzen.

Düzen kurulmuş çok evvelden,
Düzeni'de yontanlar ezelden var,
Sağı solu hepsinin kırbacı elinde,
Birinin heykeli birinin tespihi var,

Aklını satılığa çıkarmış ipoteklenmiş,
Kendi beynini bit pazarına çıkarmış
Kimden gelirse de buğdaylar arpalar,
Haram dememiş semirmiş davarlar,

Vatanmış sancak'mış namus'muş,
Allah'mış Kitap'mış yasa’larıymış,
Tapınakçıların çok umurundaymış,
İçimize sızmış girmiş bu hainler,
Bizden gözüken yüzsüz münafıklar,
Böylesine Siyonist İmansızlar da var,

Menfaatimiz için haykırır da gür'leriz,
Bize bulaşmayan yılana, Eyvallah deriz,
Yan baktın deyi vahşice adam keseriz,
Delikanlılık racon kitabını ezbere biliriz,
Darbe yapılsın yurduma diye de bekleyenler var,

Yakılsın ormanlar, Şehit edilsin Askerler,
Aç kalsın insanlar, Girsin vatanıma düşmanlar,
Varsın yıkılsın Devletim, Diyen soysuzlar.
Zehirlenmiş kirletilmiş bir neslimiz var,

Adalet özgürlük aranması boşuna,
Kim gelirse gelsin iş başına,
Ömer çoktan öldü de gömüldü,
Yasalar ithal edildi kafalar kesildi,
Yargı ve Mülkün temeli bozuldu, ,

Ey Tağut'lar Allah'a baş kaldıranlar,
Ölmüşlerinden medet umanlar,
Zulüm düzenin azgın gardiyanları,
Mezhebini Din addeden belamlar,
Biri zalim biri Âlim ne farkınız var.

Düzen kurulmuş vicdan kaybolmuş,
İnsanlık fıtratından aslından sapmış,
Beyinlere zehirli enjekte'ler saplanmış,
Rabbini tanımamış ona kul olamamış,

Yaşamış ama aşırmış zamanından,
Hak'dan kurtuluştan hep kaçmış,
Dünya tahta kendisini çivi sanmış,
Ölünce de mevlitler üzerine okunmuş,
Sevaplar böylesi mevtaya gider mi bilinmezi var,

Cahil yorulmuş usanmış yazmaktan,
İnsanlık çoktan çıkmış yoldan rayından,
Kendini kurtarabilirsen gelen selden tufandan,
Allah'tan Nebiyullah ile indirilen, Vahiy var,
Bizden olan Tevhit ehline Selamımız var .