Gönüller semasında dizilmişti bulutlar,
Hava, yine kararmıştı..
Hayır mıdır, şer midir?
Fitnelerde şerlerde,
Esrardan perde midir?
Bak yine yağmakta;
Kan damlaları oluk-oluk,
Doldu artık çukurlar,
Hele bir nazar et, kurt kaynıyor içinde,
Bu yanan er midir,
Yoksa alevden beşer midir?
Nefretin ucu çelik,
Çivi olup çakılmış,
Her yürek delik-delik,
Gaflet bön-bön bakarken,
Hemen orada yakında, kıs-kıs gülüyordu,
Kafilelerle fitneler..
Çukur yer doldurulmuş, hüzünlerle acıyla,
İnan ki yükselecek, ta arşın müntehasına,
Birçok fitne rağmına..
Sırtını güvenle, toprağa verdi artık,
Yüzler semâya döndü,
Avuçlar da dönsün diye üstelik..
Ta bulutlar üstünü, tabutlarla kararttık
Ardından sular dökülsün, bu giden kafileye,
Bir buhurdan gözyaşı ver, bin hasretin eliyle,
Umutlar filiz verir demişti, sanki esrarlı bir seda,
Çukurdan Çukurca’dan,
İşte bu halin, susturulmaz diliyle..
O vakur endamında bulunuyor bu eda.
Kocaeli
20.10.2011
Kayıt Tarihi : 23.10.2011 17:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Fitneleri içimize sokanlar, bir devletin vatandaşlarını 'bölük pörçük ayıranlar' utansın!
Duyarlı kaleminizi tebrik ederim Üstadım...
TÜM YORUMLAR (13)