Düz Akım Şiiri - Kazım Baran Yılmaz

Biz de biliyoruz yağmurdan kaçmayı
geçmişinden bir saat hızında uzaklaşanlar gibi
diri duvarların şehrin dışına bakan kenarlarında
bir kaybın bulunmasında
ve bir insanın vurulmasında
ocağına aykırı tek maden
suyuna yabancı son kap kadar
azınlık duruyoruz

affola
önce çocuklar tarafından
görüldü ki
biz o yassı dağdan
küfürle uzaklaştırıldık
mey vardı ağızlarımızda sancılı
sıraladık alt alta
1. bu şehirde kopan yaygara
2. başka şehirlerde süregelen anlatım bozukluğu
biliniyordu ki
biz sakıncasız bir Eylül ile başladık yıla
incelikli bir Mayıs ile bitirdik
devam ettik sıralamaya
3. matematikte en somurtkan sayı beşyüz ellidir
4. doğadaki en damak sarsan yemek insan etidir

anlıyoruz elbet
bu akımdan kalsa kalsa
birkaç asra anlatı
koca efsaneler kalır
ve ölümle müttefik ağıtlar
camlardan sarkan çelik
bir tını, sönük bir ışık
sivilsiz sokaklar
üniformalı kuklalar
elbet anlıyoruz
her sabah doğrulduğu dinlencesinden
rüyalarını da soyunup kalkan
tıpkı örtüleri gibi
tıpkı ödenek koşulları
tıpkı gelenek farzları
tıpkı öğreti temalarını kuşanmış
kitleler kalır

bağışlanmasın
çocuklar tarafından önce
devam ediyoruz
5. bağışlanmayacak da
biz de biliyoruz.