Ranza’ma yatar yatmaz koynumdan çıkarıyor,
Resmine baka, baka uyuyorum bir tanem.
Bir mekân zincirini paramparça kırıyor,
Zamana son noktayı koyuyorum bir tanem.
Bu hasret koza’sını düşlerle örüyorum;
Gurbeti adım, adım sılaya sürüyorum..
Olup biten her şeyi alenen görüyorum,
İçimde hissediyor, duyuyorum bir tanem.
Dün gece devriye’ler, “Parola ne? ” deyince,
Sıfır üç nöbet ’inde yâdıma sen düşünce,
Heyecandan adını söylemişim ilk önce,
Geç de olsa zamanla ayıyorum bir tanem.
Künye’me süngü ile adını yazdım demin;
Bir gözümde uyku var, diğerinde özlem’in..
Başlarken şiirlerde saltanatı kalem ’in,
Tüfeği tel örgü’ye dayıyorum bir tanem.
Bu gece üç yüzüncü nöbeti tutuyorum,
Her gece hayalinle ranzama yatıyorum,
Duvara her şafakta bir çizgi atıyorum,
Teskereye günleri sayıyorum bir tanem.
16.06.1995
Mehmet YaşKayıt Tarihi : 17.9.2014 12:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!