Duyuyorum Şiiri - Nazmiye Kayar

Çok şükür,çok şükür duyuyorum deniz kokan dalgaları,
Bir martı geçiyor yakınımdan,
Bir bulut ağlıyor tepelerden.
Güneş gül diyor,gül ise bülbül,ya bülbül?
En güzel sesiyle söylüyor kavuşamayışlarının hikayesini.
Anlat deseniz,anlatmak için bülbülün dilinden anlamak gerekir.

Çok şükür,çok şükür duyuyorum yosun kokan vapur düdüklerini,
Bana hüzün veren tren seslerini.
Hayat koş diyor rüzgara,
Rüzgar yelken açmış hayallere,
Hayallerde düşlerimin en derinlerine.

Dışarıda bir yağmur var,
Pencereme vuran yağmur
Duyuyorum bana söylediğin o türküyü,
Anlıyorum seni; Şükret diyorsun,şükret.
Ve şükrediyorum; Çok şükür,çok şükür.

Bir çam ağacı,bir köknar görüyorum;
Çocukluk arkadaşlarım,ellerinizde büyüdüm,
Nasıl unuturum sizi.
En güzel ninnilerinizi dinledim,
Rüzgar eserken yapraklarıma.

Biliyor musun? Yaz geliyor.
En sevmediğim sesler korosu çıkacak meydana,
vızz vızz da vızz vızz.
Ama genede çok şükür,çok şükür ki,
Duyuyorum.

(İstanbul-Mayıs 2001)