Duyuyormusun
Vuruyor dişleri birbirine
Ayakları yalın elleri çıplak
Küçücük gözleri ağlamaklı
Ürkek bakışları süzüyor karanlıkları
Rüzgarın ninnisine sarılırken
Gecenin ayazı alıyor koynuna
Göz pınarlarından sızan iki damla
Süzülüp yanaklarından
Çakılıyor beton zemine
Duyuyormusun
Üşüyen çocuk seslerini
Çığlık çığlığa bir can bağırıyor
Çekme gözlerini çevirme yüzünü
Korkma uzat ellerini
Dokun sıcacık avuclarınla
Çivi gibi saplanmış bakışları
Gözyaşları buz tutmuş çocuğa
Yüzünde donmuş gülümseme
Dilinde yarım kalmış sözcük; anne?
Yaşanmamış bir hayat var onda
Duyuyormusun
Üşüyen çocuk seslerini
Sokak araralarindan
Kaldırım kenarlarından
Duvar diplerinden geliyor
Sahipsizlerin sesleri
Tut yakasından kaderin
Tükür yüzüne ve haykır
Tanrımmm
Duyuyormusun
Üşüyen çocuk seslerini
Müjdat Şan
21.11.2018
Kayıt Tarihi : 21.11.2018 15:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!