Duyuyor Musun Sessizce Haykıran Gözlerimi

susuyor gitgide tüm seslerim
yok oluyor şimdi her söz
gürültülü sessizliğinde ölümün
bulamadıkları yollarda kayıp
yakaran tüm dualarım
ve bilinmez dehlizlerde geziniyor
yaşanmadık korkusu isyanlarımın

ertesine atılmayacak değerleri
sana ben yakıştırmıştım
düşlerimiz de olmuştu en delisinden
bir zamanlar
yara aldı seninle doğan güneş şimdi
kanıyor yağmurlarla damla damla

vurup yüreğime pervasızca
çekip giderken benden
açık ettin yine…yeniden
sana ait bütün soruları…beynimi kemiren
demek ki
demek ki yanılmamışım aslında

haykırışlara dökülüyorsa monologlarım şimdi
inliyorsa harcadığım her an…senin için
ve çığlık çığlığaysa içim artık
bil ki sen değilsin nedeni

bu yürek var ya
bu kabaran
bu deli
sevgisi kocaman
ve asla laf anlamayan yürek
tüm öfkem ona
kırgınlığım…ağlayışlarım
kimi zaman günlerce susuşlarım
hepsi ama hepsi
ondan ötürü

sessizce haykırıyor şimdi gözlerim
ve sessiz çığlıklar yerini bulur
er ya da geç

26.03.2007

Atilla Güler