Duyuyor musun gidişimi? Şiiri - Gül Doğan

Duyuyor musun gidişimi?

duyuyor musun?
can kırıklarımın ruhumu kesişini!
gidişimin ayak seslerini duyuyor musun?

yorgun kalbimin,
ritim bozukluğu seni pompalıyor bedenime..
sensizliği dillendirmeye kalksam,
bir kaç kelam, bir kaç yalan ile..
affedebilir misin beni?

serzenişimin,
özlemlere dair olduğunu söyler misin yüreğine?
aşkın tınılarında ayrılık detone olan,
senin yokluğunda düşlerimi çalan,
sensin...
sen katlime ferman veren,
sen merhametsiz yar,
ufuk çizgisi,
ölüm kokuyor..
düşlerim seni müjdelemiyor bilesin..

yalana çalıyor tüm gerçeklerim,
mavilerim bir siyahın asaletini sunuyor..

gidişimin ayak seslerini duyuyor mu yüreğin?
sessizce ağlıyorum kalışına,
aşka sürgün,
terk-i diyarım..

sana yabanım,
sana yalanım..

bana haramsın..

helalleşelim artık,
yokluğunu kucaklarken,
senden sessizlik düşüyor hep payıma,
sessizlik soğukkanlı katilim,
intihar süsü verilmiş ölüşlerim,
senin sessiz katlin..

ben faili meçhul bir cinayetim..
sen kalbi mekruh sevdaların esirisin..
ben helalim dediğimin,
gidişime dur demediğiyim..

bir merhaba sığdırdım ben aşkı,
bir suskunluğa sığdırdın sen hoşçakalı..
bir vedanın iki aciz insanı dahi olamadık..

yanyana, ard arda, nefes nefese...
yada ölüm bir adım ötede..
ölüm bir adım öte de olsun ki,
yaşamı hissedebileyim..
sensizliği seveyim..

kirpiklerimdeki ıslaklığa,
kalbimdeki yaraya,
can kırığıma,
katlime ferman veren katilime,
sevildin.
çok sevildin..

mutlu ol kalbim... gül doğan