Duyuyor musun artık içinde ki çaresizin çığlığını, Henry?
Ne kadar da yardıma muhtaç bir sen bağırıyorsun senden içeri.
Sessizliğin bastırıyor çığlıklarını.
Ne kadar da gürültülü bir susuş ki bu,
İçindeki gürüldeyen hasretliği perdeler.
Duyuyor musun artık içinde ki terk edilmişliği, Henry?
Fark etmiyor musun yalnızlıktan usanmış bilgeliğini?
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta