Elimde siyah kalem, önümde beyaz yaprak...
Yanımda yalnızlığım, içimde sen, nefesimde sensizlik...
Radyoda odanın sen koktuğu şarkı çalıyor ve ben yine leylâyım. Sevince Mecnun, içince Leylâ...
Bak yine dilime takıldı:
'Leylâ olmak hoştur; ama Mecnun olmak başkadır, başka...'
Mecnundan öte oldum yâr...
Ondan daha çok seviyorum diye 'ah' etmesin sakın! ...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla