Elimde siyah kalem, önümde beyaz yaprak...
Yanımda yalnızlığım, içimde sen, nefesimde sensizlik...
Radyoda odanın sen koktuğu şarkı çalıyor ve ben yine leylâyım. Sevince Mecnun, içince Leylâ...
Bak yine dilime takıldı:
'Leylâ olmak hoştur; ama Mecnun olmak başkadır, başka...'
Mecnundan öte oldum yâr...
Ondan daha çok seviyorum diye 'ah' etmesin sakın! ...
Hişşşt...
Çek kulağını ve vur elini tahta masaya...
Çıkan ses, aşkın,
Çıkmayan 'Aşkım' olsun!
02.16
12.11.2005
Orçun~
Urungu ŞadKayıt Tarihi : 2.5.2006 20:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!