Aşkınla arındı kalbim isinden,
Umutsuz bir ışık doğdu cahilde.
Dinleseydi şu ezanı sesinden
Secdeye giderdi Ebu Cehil de.
Kapına gelen bu kaçıncı davet!
Ne bir cevap verdin, ne bir işaret.
Çıkamadı dudağından o evet,
Yine bitti son verdiğim mehil de.
Bedenimi sokaklara fırlattım,
Her köşede kulağını çınlattım,
Perişan hâlimi kendim anlattım,
Hiç sormadın neler oldu dâhilde.
“Ne yaptın bu gence albız? ” diyecek,
“Çıkar sana da bir kansız.” diyecek,
Nabzımı okuyup “cansız” diyecek
Kim bulursa cesedimi sahilde!
09 Mayıs 2004
Kayıt Tarihi : 13.9.2015 14:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Levent Topludal](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/09/13/duyuru-63.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!