Duyun Dostlar Şiiri - Fezali Baba

Duyun Dostlar

Duyun dostlar merak etmeyin beni
Berçenek sabahında an idim ben
Aman yanlış yere atmayın beni
Babamın bedeninde kan idim ben

Bahar başı martda geldim dünyaya
Büyüdüm o günler yürürdüm yaya

Aklım yetince uğraşdım dağ kaya
Yapılan cemlerde ki can idim ben

Sohbetin ederdi yaşlı insanlar
Böyle gelmiş gitmiş önceki canlar
Evleri kapatınca yağan karlar
Evinin aydınlığı tan idim ben

Büyüdüm atıldım tutdum hayatı
Halka hizmet için ettim niyeti
Bilinsede bilinmesede kıymeti
Güzeller dolu dolu dün idim ben

Aşkla yürüdüm yıkıldı engeller
Bülbülüne hasret kavuşdu güller
Hanemizde misafir oldu pirler
Erenler dudağında mim idim ben

Çalardık sazı aşkla özümüzden
Konuşurduk gerçeği dilimizden
Fezalim himmet yüce pirimizden
O varlığı görünen gün idim ben