Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
'İkinci cihan harbi başladığı günlerdi,
Ne kadar erkek varsa hepsi cephedelerdi.
Ne idi ki moskofun bizimle olan derdi,'.. birinci cihan harbinde de böyle idi... ne kadar cesur erkek varsa hepsi kara toprağın altına girdi bu vatan uğrunda geriye kalan yaşlılar, kadınlar, çocuklar, sakat gaziler ve korkak erkekler üstündevatandan kovulan düşamanla birlik Lozanda verildi misakı millimiz... evet lozan hani şimdi zafer dediğimiz... nice zaferler var desenize hezimetten beter ve nice mağlubiyetler var zaferden asil...
'Esir olsa da bile herkes kendi yurdunda,
Uygur esir olsa da yaşıyor vatanında,
Duygularımı kimse anlayamaz şu anda.'... gurbette vatanı yaşayanlar vatana hasrettir, vatanda gurbeti yaşayanlara yaşamak derttir.. Leyla hayal oldu yıllar var ki.. ne vatanda ne gurbtteyiz biz... Mecnunun Leylasına değil Akifin Leylasına hasretiz... saygılar ve tebrikler... her Türkün kaderi aynı galiba...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta