DUYUN BENİ DUYANLAR
Akıllar bulanık fikirler hasta
Şaşıyorum duyun beni duyanlar
Marifet maskara nadanlar usta
Şişiyorum duyun beni duyanlar
Edepten hayadan verdikçe fire
Baktım her tarafı boyamış kire
Debelenir durur uyuz ha'bire
Kaşıyorum duyun beni duyanlar
Böylemiydi insandaki özellik
Akıl ruha vermez olmuş tazelik
Acizlenmiş ilimdeki güzellik
Işıyorum duyun beni duyanlar
Canımı yandırır düşman kin ile
Bölücülük yapılıyor çan ile
Yobazlar uğraşır iman din ile
Taşıyorum duyun beni duyanlar
Bilmem ne olacak kanburlu halim
Ezdikçe eziyor ensesi kalın
Satıla,satıla kalmadı malım
pişiyorum duyun beni duyanlar
Haktan adaletten kalmadı nişan
Vatan millet için yokki çalışan
Orta direk çöktü kaldık perişan
Düşüyorum duyun beni duyanlar
Kalıplar değişti bozuldu biçim
Devleti soymaya yapılır seçim
Kırk yıllık eşleri ayırdı geçim
Boşuyorum duyun beni duyanlar
Halkını düşünen başıma taçtır
Birlokma ekmeğe insan muhtaçtır
Bağırsam çağırsam diyorlar suçtur
Coşuyorum duyun beni duyanlar
İnsanca yaşamak bütün hevesim
Hangi yüze baksam soluk tebessüm
Yâ'Rabbim bitermi soğuk bu mevsim
Üşüyorum duyun beni duyanlar
Tuncay dosttan başka kim seni duyar
Dolma akıl ile tutmuyor ayar
Sabahtan söz veren akşamaya cayar
Yaşıyorum duyun beni duyanlar
Tuncay Akdeniz
Tuncay AkdenizKayıt Tarihi : 31.3.2011 01:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.