Duyun Şiiri - Fuat Altungök

bu bedende hapisteyim
bu kaş göz ben değilim
buruşuk ellerim
zamandan titrek dizim
alın benden bu bedeni
bu ben değilim
uçarım ben bu kemik torbası
yere yapıştırır beni
hesaplar hep bu bedenlerdir
kimse görmedi beni hala
elli yıllık anam tanımaz görse beni
bende bilmem çok fazla beni
kimya ile şiir yazarlar
metre ile ölçenler beni
ne güzelmiş dudakları
inci gibi dişleri
kabuğunu seviyoruz hayatın
kimse bilmez içini
Duyun bu derin kuyunun dibindekini
görmeyin duyun kalbinizdekini