Duyumsayış Şiiri - Ayşegül Arat

Acıdan kıvranıyorum
Değil ki acı veren
Reel karın ağrım
İçsel sancılarım

Almış başını gidiyor
Hesap dahi sormuyor
Faturası ağır mı ağır
Bir türlü ödenmiyor

İletişim diyorsun adına
Kâh telefon kâh mektupla
E-mail ya da posta
Paylaşımlarsa aklımız sıra dostça

Farklılıklar duyumsuyorsun
Konuşmayı ihtiyaç sayıyorsun
Bitiveriyor gizemler
Yapayalnız kalıyorsun

Bitmiyor arayışlar
Daha! Daha diyorsun
Hız almış salıncakta
Sallanıyor da sallanıyorsun

Hani hoşluğu vardır ya boşluğun
İç çekilmeleri sarhoşluğun
Anlık hazlardır bunlar
Ayılınca başlar yok olmuşluğun

İkilemler yaşanır her halükârda
Her yaşın kendince var olmuşluğunda
Olumlu ya da olumsuz olsa da
İnsan olmak adına...

Bitsin istersin bir biçimde
Öyle ya da böyle
Gerçek belki de hayâl de
Dinginleşmek şarttır ruhta ve bedende

Öğrenmişliklerin yaşanmışlıkların
Sevinçlerin kaygıların
Sarar ruhunu,
Karanlıkların ve aydınlıkların

Bir şafağı beklersin ille de
Gün ağardığında bakınca düne
Karanlık bitmeli istersin
Güneş batmasın,aydınlık gitmesin...

Ama bilirsin gerçeği
Gündüz nasıl boğarsa geceyi
Gece de durmaz
Hoyratça kapatır her şeyi

Yıldızlar ve ay
Sayabilirsen eğer say
Kimi göz bebeğin kadar yakın
Kimisini ise yutmuştur uzay

Sürüp gider bu oluşumlar
Yaşanır mutluluklar
Acı verir kahırlar
İnsan olabilmek adınadır bunlar

Olası mıdır geri dönüş
Bir şekilde bir yerlerde
Birileriyle birlikteliklerde
Kabullenişleri getirir, adı yok! Yok işte..

Ne bir sözlükte
Ne başka bir dilde literatürlerde
İçsel ifadesi var her bireyin
Kendi yaşanmışlığı çerçevesinde

Kifayetsiz kalıyor tüm ifadeler
Ben ihtiyaç sayarım bunu
Yüklenirim sorumluluğunu
Adını sen koy SANAL değilim bil bunu…

Yirmiüç.nisan.ikibinyedi
Zaman:bilinmiyor...