Duyum Şiiri - Ömer Faruk Zülfikar Bakuri

elif demiş evim be
size derim dev ebe
ba dev tefini çalı
siz de yapın dev söbe

dev söylemiş elif dam
elin günde ay madam
desem elif al elma
dersin elma alp adam

elif demiş alp kelam
ol kelamda ilm selam
kim o alpe harf dese
o söylermiş dip sılam

harf sılanın dibi a
a söyledi abım ba
aba sorsak adem ev
o diyecek ba tuba

ol tubada ba adem
der ağaçta üç badem
bad esti badem yere
ünledi badem dedem

adem der ada birim
ba ada iki durum
birle iki üç eder
bir ki üç altı günüm

bir ki üç altı etti
altı gün abı tuttu
üç sayı aba demiş
ben diyen seni netti

ab dedi ayla beyim
a adem bade suyum
ademin evde huda
der adem susun duyum

ma demiş ol üç suya
der mimin udu boya
söyle mim udu çalsın
sen de yır türkü maya

türkü maya akıcı
gezip yırlar her burcu
duran su kirli olur
ak temiz öde borcu

ma demiş yıldız asım
mim yerde ay ev taşım
ay yıldız bir su gibi
yürümüş arkadaşım

sulu yerler yeşil ba
derim suya ak tuba
bak tubanın dalları
bir kutuptan kutuba

Yıldız demiş a adım
Bayla abım var tadım
Ben aya absın dedim
Dedi iç yudum yudum

Ay söylemiş evim su
Evim dibi dev pusu
Dev pusuya düşenler
Olur evim mapusu

Pusudaki adem der
Veda ettim tüm keder
Her kes bana der mapus
Ben de derim bu kader

Ay söylemiş adem ben
Dedim kalem yazak fen
Kalem dedi ay kardeş
Fen yazak doldur küfen

Faruk Bakuri