Duyulur Ayzıt'ın Şiiri - Ozan Baygın

yedi yapraklı benim aşkım
zamanla çoğalır elbette
sirk'e benzer bazen yeryüzü
yüzündeki tebessümlerden gel bana
ilkbahar ikindisi gibi bakıyorsun
öyle bakma yüzüme

sabret durulur birgün zaman
duyulur Ayzıt'ın son torunu olduğun
ve doğduğun günden beri
sivrilmiş çelik gibi batıyorsun
insanın oğluna gözlerinle
sözlerinle külümsü artıklar bıraktın
kaç yakamoz biriktirdin irisinde
korkumuz bundan gayrıdır bilesin
devrilsin devranın isten ibaretse
nefesinde kaç kişi boğulmuş susuzluktan
görünen son ufuktan berisin
son çılgınlıksın elbette
sor devrilsin kadehler
devrilsin senden ayrı biterse

çıplak tenler kirlidir su değdiği zaman
eğer kokunu götürecekse sinen her boşluğa
aşığım
korkutamazlar beni gözüken gaipten gelenler
ve tuz kokusuyla tenime işleyenler

damarlarında var damarlarında
kaçıştan ibarettir değil gibi duran
gelen her söz
gel
aklıma düştüğün gibi
parmak uçlarımdan saç uçlarıma kadar

ey kutsal bitki
bendensin
beni hissedendensin

Ozan Baygın
Kayıt Tarihi : 25.4.2017 14:03:00