Duyulsun Diye Değil Şiiri - Hüseyin Salman

DUYULSUN DİYE DEĞİL

Hiç tanımamış olsaydım keşke seni
Yıllar sonra hiç karşılaşmasaydık
Belki o zaman daha az yanardım yokluğuna
Belki o zaman bu kadar ağlamazdım da…
Seni çıplak bir hançer gibi içimde taşıdım
Sevmedim inan seni hatırlatmayan hiçbir şeyi
Bir çelik kafes ördüm yüreğimin merkezine
Hasrettim, özlem doluydum ölümüne…
Ne sen gelseydin buralara ansızın
Ne de ben çekseydim hasretini
Belki o zaman yürekten böyle beklemezdim
Deniz fenerinin bir gemiği beklediği gibi…
Yahut hiç tutuşmasaydı ellerimiz,
Demir atmasaydı gözlerimiz biri birine
Belki o zaman ne sen yanardın bu kadar
Ne de ben severdim böylesine…
Dayandım, direniyorum inadına sabırla
Kabullenemedim sensiz bir yaşamı…
Yıldızlar senin gözlerinde parlayandı
Çiçek senin dudaklarında açandı.
Bahardın yeşile duran ağaçlarda
Köpük köpük deniz kokandın
Bir çıplak hançerdin sen,çaresiz duygularımda
Sen benim kaderimdin titreyen dudaklarımda.
Şimdi sensizlik ağlatıyor beni çocukça...
Deli bir rüzgar gibi esiyor çaresizliğim
Bütün ufuklarımda yokluğun nöbet tutuyor
Sanma pişmanım, asla! bin kere asla…
Gecenin bir yarısı başlıyorsa çığlığım
Duyulsun diye değil…
Duyulmadan seslenmeyi biliyorsa bu yürek
Görmeden de seni sevmeyi bilip öğrenecek.

Hüseyin Salman