Duyulmaz Oldu Şiiri - Erdal Ebem

Kara gözlü yârim, asma yüzünü,
Gül simandaki nur, ayılmaz oldu,
Sevmiştim bilirsin, kara gözünü,
Bakışlarım sanki, sayılmaz oldu.

Aşkın şarabından, hep içmişim sek,
Dünya devrilse de, seni sevdim tek,
Gönlümdedir yerin, edemem ki terk,
Sensiz aşkın adı, koyulmaz oldu.

Görmez misin acep, halim perişan,
Sevda yoksa kalpte, neylerim ki şan,
Geceler karanlık, doğmaz oldu tan,
Güneş bile sensiz, yayılmaz oldu.

Sen gülmeyince bak, gülmüyor yüzüm,
Hafsalam karışır, çekilmez yüküm,
Belim de bükülür, hem iki büklüm,
Gençliğime bile, doyulmaz oldu.

Seni anlatmaya, yetmez kelime,
Nalet olsun benim, acı dilime,
Salma beni gülüm, derde eleme
Sensiz bu sevdadan, cayılmaz oldu.

Firgatliyim ömrüm, fedadır sana,
Sevmişken bu kadar, kıyılmaz cana,
Başkasına uyup ta, arama mana,
Feryadım gönlünde, duyulmaz oldu.

01.07.2017
Aşık Firgatli/ Erdal EBEM