Duyulmaz Çığlıklar Şiiri - Mert Karlıdağ

Boş bir tantanayım sadece,
Gürültüm anca gürültücüleri rahatsız etmekle meşgul.
Sessiz kalayım diyorum o zaman da sağırlar küfredecek gibi geliyor hiçliğime.

Dolu bir kasenin içindeki yanan kaşıktım kimi zaman,
Kimse duymasa da acımı bilirdim
Kindarımdır , belki de ondan hacet eder bu onlarca sıkıntı
Belki de nefes alamıyor oluşumun yegane sebebi budur
Belki de kırmadığım dallar için dilediğim özürler intikam almak için ayaklandılar bana karşı.
Belki de hala sessizimdir haykırışlarımın imdadıma karıştığı bu divanda.

Boşuna mıdır verdiğim bu mücadele kısır döngüye?
Boşuna mıdır tükettiğim onca nefes?
Boşuna mıdır bu harcanan zaman -ki harcadığımız her zaman aslında boşa değil mi?
Yanan bedenlerimizin harlanmasını izlemiyor muyuz her defasında?

Bu sefer başardım , dediğimiz her seferde yine başa dönmüyor muyuz?
Yoksa bunları yaşayan tek biz miyiz aziz ruhum?
Geri kalan insanlar mutluluk ve huzurun bağrında keyif mi çatıyorlar?
Yoksa cehennemin ortasında donmayı mı diliyorlar?
Bilinmez…