Duyulmaz Bülbülün Sesi Şiiri - Hasan Özünal

Duyulmaz Bülbülün Sesi

Duyulmaz bülbülün sesi, gönlümün feryadından,
Tarumar olmuş gönül gülistanı, artık gülüm yok.
Bir katreye muhtacım şimdi, umut deryasından,
Bahar olmuş ama gülistanı yaşatacak iklim yok.

Her gece kapımı çalar, bir şaşkın rüzgâr çaresiz,
Durgun deniz gibi hayat, dalgalardan habersiz.
Akıl yokları tartan terazi ama ibresiz,
Zehirden kelam her nefesim, diyecek dilim yok.

Gurubun vakti yakın, indi ufka doğru güneş,
Ruhum avare melankolik, bir amansız serkeş.
Beden duyarsız, hisler umarsız, sine çilekeş,
Ömrüme ömür katan yoldaşım, o sevgilim yok

KARAMAN- 2023