Duyulmayan ses Şiiri - Ömer Can Kocadağ

Hep dinlediğim şarkıyla mı ölseydim,
Kaybettiğim sevdiklerimi düşünürken,
İçimde öldürdüklerim,
Yüreğe gömdüklerim.

Kumbaradaki bozukluklar misali bozuk hayallerim,
Sevdiklerim diye peşine düştüklerim,
Artık her kafamı bozana yol verdim,
Tanıdığımdan beri yalnızlıkları,
İçine düştüğüm yalnızlıkların,
Başbaşa kaldığım yalnızlıklarım.

Nasıl da yaşıyor insan,
Nasıl da yaşıyor nefes nefes,
Dünya sanki tek bana yabancı lisan,
İçimizin ağlamasında  kimse duymuyor bir ses.