DUYU
Mutsuzluk; bazen,
Yiyememek gibi
Elindeki ekmeği!
Bazen,
Susuz kalmak gibi
Pınar başında!
Huzursuzluk; bazen
İstememek gibi,
İçine çektiği havayı!
Dert etme gibi,
Gün ışığını!
Oysa, mutluluk ve huzur;
Parlayan yıldızdır gökteki,
Gören göz için!
Öten kuştur daldaki,
İşiten kulak için!
Güneşin deriyi ısıtması,
Yağmurun yüzü ıslatması,
Rüzgârın saçı okşaması,
Karların havada oynamasıdır...
Mutluluk ve huzur;
İstersek yürektedir...
Değildir, enginlerde!
Bilmezsek; elde olsa bile! ..
28 Eylül 2006
Antalya-Denizli yolu
Kayıt Tarihi : 3.11.2010 21:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bu şiir; Antalya'dan, Denizli'ye gelirken araba kullanırken zihnimde oluşmuştur.
![Mümtaz Sami Özok](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/11/03/duyu-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!