Kısmetin hep kuru ekmek,
Doysan da bu doymasan da.
Kaderindir çile çekmek
Saysan da bu saymasan da.
Ücret değil sanki hibe,
Kazancın hep vurur dibe,
Garip garip bakıp cebe,
Koysan da bu koymasan da.
Gözünü aç bak çalana,
Ne ararsın yana yana,
Boş kasalar kaldı sana,
Soysan da bu soymasan da.
Çarpık çurpuk dört bir yanın,
Damardan çekilmiş kanın,
Bir deri bir kemik canın,
Kıysan da bu kıymasan da.
Ne olacak bilmem sonun,
Paramparça olmuş donun,
Kazık dolu pantolonun,
Giysen de bu giymesen de.
Sen olursan böyle davar,
Uyanıklar çeker duvar,
Bizde orman kanunu var,
Uysan da bu uymasan da.
Karaçay’ım derdi yazdım
Yapana methiye(!) dizdim,
Duymadım deyince kızdım
Duysan da bu duymasan da.
14.05.2001
İbrahim Karaçay
Kayıt Tarihi : 9.2.2019 20:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!