Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
şükür doğmadı…
sebepsizlik ekmeğini, bir kerede bensiz yeme
bir kere de, ayrılıkla oturma sofraya, gel etme
ben her gün, çaresizlikle bakarken pencereye
sensiz , hiç bir sabah neşe ile doğar mı , bize…
bugünün dünden şikayeti yok,olmadı,olmazda
yürüyüp gelende, koşup gidende sensin câna
gördün ya ne fark etti yârim,göz göze bakınca
arasaydım bile her yeri, bulamazdım ikiyi asla…
birden gayri saymayı, bilemedim gitti, gönülde
ey sevgili yâr, baktığında sensin, gördüğünde
bin kere baktım da,kara toprağım ben sadece
aşka dair ne varsa,hep seni söyler, tozum bile…
:))) ay bu sefer sustum valla... lense gerek yokmuş dedi biri :)
mucka
Kara gözlüm sen de duysan bir kere...
ulaşamamakmış aşkı doğuran besleyen
vuslata erince bitermiş sevdalar
ah yine ne her ne olur ise o karagözlüler bir duysalar...
sevgilerimle
özlem aşkı büyütür derler, bilmem doğrumu derler, şiirinize bakılırsa sanki doğru gibi
Sevgi ve iyilikle...
Bu şiir ile ilgili 14 tane yorum bulunmakta