Geçeli kendimden, derin denizlerin yalnızlığını taşıyor ruhum. Ütopyalar arası yokolumlara bölünüyor genlerim;
fareli köyün kavalcısı, vazgeçmiş kavalından...
Uzayıp giden ipin bir yerinde sonlanırken hayatlar; bitiyor ömrüm umarsız. Şeytan ayinlerine tanık oluyorum!
Çıldıran tanrıların yokolumlarında, bir tanrı doğuyor yeniden. Küçüldükçe yok oluyorum!
Tanımayan gözler, 'bir hiçsin sen,' diyorlar!
Paslanmış kulaklarım; duymuyorum.
Eve dönmez bir akşam;
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
Devamını Oku
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
