Duymuyorsun Sen Şiiri - Kemal Doğanay

Duymuyorsun Sen

Sevdamız içimde yanardağ oldu,
Yanıyor, yanıyor duymuyorsun sen.
Savruldu volkanlar söner dağ oldu,
Yanıyor, sönüyor duymuyorsun sen.

Felaket olacak demiştim sana
Nedense bir türlü inanman bana
Eriyip kül oldum ben yana yana,
Bağırdım, çağırdım duymuyorsun sen.

Uzat ellerini tut şu solumdan
Ya da çekil artık benim yolumdan
Bilmem ne ister ki Allah kulundan,
Yalvardım, yakardım duymuyorsun sen.

Arkana dönüpte gitme boşuna
Katılırım sanma senin koşuna
Gitmese de bunlar bir gün hoşuna,
Atarım, tutarım duymuyorsun sen.

DOĞANAY’ı dersen kaldım burada
Kaç gece yalvardım aha şurada
Hep mi sen çıkarsın bana kurada,
Söylerim, dinlerim duymuyorsun sen.

Kemal Doğanay
Kayıt Tarihi : 6.2.2013 18:14:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

TÜM YORUMLAR (1)

Kemal Doğanay