Duymuyorsun Şiiri - İsimsiz Kadın

İsimsiz Kadın
1

ŞİİR


2

TAKİPÇİ

Duymuyorsun

Yalnızım duymuyorsun
Bağırıyorum duvarlara çarpıp dönüyor sesim
Çaresizce bir otel odasında
Ağlamışım duymamışlar bile
Soluyorum çiçeklerim rüzgarda ayrılıyor gövdemden
Bir dağın başında
Tek başına açan bir çiçek gibi
Kimsesizim koparmamışlar bile
Dışarıdan gördüğün neşeli kadın ben değilim
Gece yarısı bir tren garında
Gelmeyecek o treni bekler gibi
Bekleyenim uyarmamışlar bile
Boğazım düğümleniyor söyleyemiyorum
Bir evin oturma odasında
İçeride sanarken kendimi
Dışarıda kalanım farketmemişler bile

Yalnızım duymuyorsun
Saat gecenin onbir buçuğunda
Sanki bu şehri terketmişim gibi
Gözü arkada kalanım seslenmemişler bile
Yalnızım duymuyorsun

İsimsiz Kadın
Kayıt Tarihi : 8.5.2019 00:14:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
ÖNCEKİ ŞİİR
SONRAKİ ŞİİR
Hikayesi:


Bir ilk şiirdir, utangaçtır.

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • İlyas Ateş
    İlyas Ateş

    Tebrik ederim kimse kkimseyi duymak istemiyor belkide

    umarım sesin duyulur bir gün

    Cevap Yaz
  • Mehmet Deniz Atila
    Mehmet Deniz Atila

    "Yalnızım duymuyorsun
    Bağırıyorum duvarlara çarpıp dönüyor sesim" duyduğum en güzel sözlerden birisi. Ellerinize sağlık.

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (2)

İsimsiz Kadın