Duymuyor Musun Beni Şiiri - Zennehar Yılmaz

Ben anlatırım sözümü kalem kâğıda Derdimi dökmüşüm yurdum dağına Haykırıyorum bilmem ulaşıyor mu sana Susmuyorum susmuyorum yoksa duymuyor musun beni Özlemi anlatmaz hiç bir cümle kelime Sevgi bir kere değdi mi gönül diline Susarda haykıramaz sessizce kapılır kendi içine, Arayış değil yüreğimin beklentisi çok Sevdaya düştü eklentisi yok Ağlıyor yüreğim döküntüsü yok Susmuyorum, susmuyorum, duymuyor musun beni Karanlık olsa da her bir gecesi Çekilir sevenin zindan edesi Yanarsız kavrulur gönül köşesi Anlatırım, anlatırım, duymaz mısın sen beni. Sessizliğime bakıp sakın aldanma Haykırışlardır nefesim alan cümlemde Arama tek bir mana anlatır yüreğim Susmuyorum, susmuyorum, duymuyor musun beni… Yazıya dökünce sözleri bir hüzün kaplıyor bendeki seni Yazamaz kalemim susmuş yüreğim gülmüyor gözlerim görmeden seni