Günden güne eriyorum kimse görmüyor beni
Sevgililerin masasında mum oldum eriyorum
Günlerdir bağırıyorum kimse duymuyor beni
Ben insan dolu yerde bağırıyorum duymuyor
Kimse yok gibi sanki
Her biri gölgem gibi
Yanından geçiyorum
Ve devam ediyorum
Yürümeye devam ediyorum
Koşmaya devam ediyorum
Bazen sessizce ağlıyorum
Onu da içime akıtıyorum
Günden güne soluyorum kimse görmüyor beni
Sevgililerin masasında gül oldum soluyorum
Günlerdir ölüyorum kimse duymuyor beni
Ben insan dolu yerde ölüyorum duymuyor
YAZAR SEMİH BAYBORA
TARİH 06\06\2014
Kayıt Tarihi : 9.6.2018 20:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!