Kül tutub eşq fezasını,
Uzaq etməz qezasını.
Ayrılığın eəzasını
Araz olanda duymuşam.
Eritse de gün qarımı,
Pozmadım ki ilqarımı.
Feleyin sert ruzgarını,
“Ağac olanda duymuşam”.
Yel artırdı azarımı,
Dolu vurdu bazarımı.
Yaşamağın ezabını
Adam olanda duymuşam.
Kayıt Tarihi : 27.2.2018 15:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!