Hiç kafanı yorma sen..
Sökerim palamarları,
Bu kimsesiz limandan
Yolcusuz bir gemi gibi salarım kendimi
Engin Denizlere bir başıma
Tükenmekte olan ömrümün
Gittiği yere kadar.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
