Duymayan Sevilen Şiiri - Hasan Yılmaz 2

Kime sorayım…
Kime açayım, cevapsız kalacak derdimi?
Ve şimdi, önüme eğik başım yürüyorum,
Geziyorum, en ıssız sisli ormanlarda…
Üzerinde ağaç olmayan, düşünceli dağlarda…
Çünkü yine kendi yalnızlığımla baş başayım.
Yine hayallerim, özlemlerim karşımda.
Ve…
Öylesine uzaklar ki bana,
Aynı rüzgâr gibi,
Ne görebiliyorum, ne yakalayabiliyorum!
Artık,
Gözlerimi kapattığımda,
Çıkmasınlar karşıma,
İstemiyorum!