Duymasın Kardaş Şiiri - İbrahim Çiçek

Hava aydınlıkken yakma kandili
Sırlarını âlem görmesin kardaş
Çektiğin azabın ah olsa dili
Dertlerini âlem duymasın kardaş

Melekler semada her gün dolaşır
Dualar hep yaratana ulaşır
İnsanoğlu hep nefsiyle savaşır
Sırlarını âlem görmesin kardaş

Dertlerim büyüdü gitti ileri
Yüzü gülmez bitmiyor hiç kederi
Kara yazılmıştır böyle kaderi
Dertlerini âlem duymasın kardaş

Söndür ışıkları kimse görmesin
Düşmanların sevinipde gülmesin
İbrahimce hamd-ü sena eylesin
Sırlarını âlem görmesin kardaş