Duymamışım Şiiri - Mehmet Tevfik Temiztürk

Günahkâr şiir yazar, kendisi akıllanmaz,
Namazın vakti geçer, Rab’bim hiç hatırlanmaz…

Namaz kılmak istemez, nefisler nasipsizdir,
Terk etmesi kötüdür, tövbeyi gerektirir…

Televizyon açılmış, yeni yeni dizi filimler,
Dünyevi sohbetlerden, vaktini tüketenler…

Müslüman’ım çok meşgul, lig maçları başlamış,
Müezzin ezan okur, namaza koşan olmamış…

Caminin içi bomboş, imam gelmiş bekliyor,
Cemaat oluşuyor, iki kişi namaz kılıyor…

Müezzine hevesli, mahallemde ki Ferhat,
Abdülkadir Dede’yle, üçe düşmüş cemaat…

Şimdi dolmaz bu cami, çok var daha ramazana,
Ya cumadan cumaya ya bayramdan bayrama…

İnandık Müslümanız, namaz bizi ayırır,
Cemaat çok önemli, Rab’bim belki kayırır…

Bir hiç olmuş olsam da sonradan tövbekârım,
Sadık kalmak isteyen, nefis günahkârıyım…

Günahkâr konuşuyor diyor ki duymamışım,
Namazı bekliyordum, sinemaya dalmışım…

(1991)