Duymamış ol
Uğrunda ölüp ölüp dirildiğimi,
Can verip durduğumu ömür boyudur,
Aklımdan ismini, hayalimden resmini
Silip atamadığımı,
Seni renk olarak taşlarda, desen olarak nakışlarda
Aradığımı
Duymamış ol.
Peşinden attır ki koşturuyorum ne haberin,
Çin ‘den Hint ‘e, Hint ‘ten Yemen ‘e,
Zaten gerek de yok bilmene;
Duymamış ol.
Uğrunda uçan kuşa, dilsiz taşa el-avuç açtığımı,
Sorduğumu deliler gibi daldan, yapraktan,
Seni kendime var edindiğim için
Yoktan.
Duymamış ol.
Bakma zamanın zamanı tutmadığına,
Aslı ‘yı dağdan-taştan soran Kerem benim,
Çöllerde su yerine Leyla ‘yı arayan,
Ama göremeyen,
Ama bulamayan,
Bir Mecnun ki; Ferhat olup yürekleri sulayan,
Ve bir büyük erişilmezliktir
Beni sana bağlayan.
Duymamış ol.
(BİR ŞARKI SÖYLE BANA İsimli Serbest Şiirler 'inden > 27-28/100)
İsmet BarlıoğluKayıt Tarihi : 13.12.2004 12:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!